Hoe een ontmoeting bij BOR er uit zou kunnen zien.

Bij Humanitas BOR draait het allemaal om de kinderen. Bij de kennismaking hebben we ouders verteld wat de huisregels zijn van BOR en laten we de kinderen het mooie filmpje zien dat Martijn gemaakt heeft.

Ouders komen soms, al rollebollend van de strijd, binnen zetten bij BOR. Wij luisteren naar hun verhaal, zijn meerzijdig meelevend, geven aan dat wij er van uit gaan dat iedere ouder een goede ouder wil zijn en dat ouderschap boven alles gaat.

Eén van de ouders wacht al in de ontmoetingsruimte. De vrijwillig(st)er heeft de ruimte gezellig gemaakt en wacht de kinderen op. Voor de kinderen is er sap. Vaders en moeders bieden we een kopje koffie of thee aan.

De vrijwillig(st)er maakt het de kinderen wat makkelijker wanneer ze hun ouder, die ze soms al heel erg lang niet gezien hebben, weer gaan ontmoeten.

Er is speelgoed.

Er worden spelletjes gedaan. Ook praten kinderen en ouders over de koetjes en de kalfjes. De dagelijkse dingen van hun leven.

De andere ouder wacht op de gang. Tegen de kinderen zeggen we altijd: ‘de deur is dicht maar niet gesloten.’Dat betekent dat kinderen met beide ouders in contact kunnen blijven. Wij willen dat ouders hun kinderen toestemming geven om naar de andere ouder te gaan. Voor de kinderen is het belangrijk dat beide ouders elkaar het ouderschap gunnen en ‘hun’ kind toestemming geven om de andere ouder te mogen blijven zien.

Soms lopen de spanningen toch op. Daar is niet altijd iets aan te doen. We hebben dan houten tulpen staan. Daarmee kan de aandacht even weggehaald worden van het spannende en maken we het weer een beetje luchtig. Want zeg nou zelf: ‘kunnen houten tulpen verwelken’?

En dan is het weer tijd om gedag te zeggen. Voor de kinderen is dat áltijd lastig. Voor vaders en moeders ook. Maar ja die zijn volwassen. Dus doen wij, als volwassenen, met elkaar ons best om het de kinderen ietsjes gemakkelijker te maken.

Soms komen vaders en moeders elkaar tegen bij het gedag zeggen. Van vaders en moeders verwachten we dat ze de koetjes en de kalfjes doen en gewoon vriendelijk zijn tegen elkaar.

Want………ook al houden vaders en moeders niet meer van elkaar en wonen ze niet meer in één huis, de rest van je leven ben je ‘samen’ ouder. Je kinderen zijn het allerbelangrijkste!