Nog even over dat kleine aan de buitenkant.

Dat van dat klein
en dat groot
houdt me nogal bezig de laatste tijd.

 

Van sommig klein
weet je dat het vanzelf groot wordt.

 

Een kwestie van veel knuffelen,
verzorgen en
een beetje bijsturen.
Dan groeit het vanzelf groot.
Nou ja
bijna
vanzelf.

Bij deze twee zit dat wel goed.
Zeker met 2 knuffelige moeders,
een man van 1.96 die best wel wil vaderen.

 

Tja…….waar kunnen we hier over spreken?
groots geblaf
uit kleine keeltjes.

 

Babyspinnetjes in de vensterbank.

 

die grootse dingen presteren.

 

Het kleine cameraatje bij de voordeur,

 

dat grootse beelden geeft.

 

In onze keuken met grootse apparaten,
heet dit apparaatje,

 

met een ‘grootse’ naam,
tamperstation.

 

 

Van de tuinbonen vind ik
de kleinste echt de lekkerste.

 

En een paar druppels regen
hebben een groots effect op mijn haar.

 

Een beetje stoom in een kannetje melk

 

geeft een groots effect voor in de cappuccino.
(sorry K., sorry L. voor de bubbels,
die kreeg ik er gratis bij en ik weet dat die niet horen).

 

Dit kleintje is moed aan het vatten,

 

om dit ‘grote’ koekje in te pikken.

 

Deze anti-‘man-spreading’-bordjes vind je
(links) in Madrileense bussen en
(rechts) in de New Yorkse metro.

In het artikel in de Volkskrant geeft de Amerikaanse Amy Cuddy
van de Harvard Businness School aan dat de rode draad is dat:
‘mannen maken zich breed, vrouwen maken zich klein.’
Tegen vrouwen zegt ze:
‘aanspannen die beenspieren, en keihard terugduwen.’

Waar zit je kracht?

Aan de binnenkant?
Of aan de buitenkant?

Van die beenspieren en dat keihard terugduwen
moet ik het niet hebben..
Wel dat ik weet hoe ik me groot kan maken aan de binnenkant.