Het waren bijzondere dagen hier op Tenerife.
Ik denk dat we bij elkaar 11 uur
op de bank hebben gelegen.
Liters kruidige olie,
zijn overal,
op onze lijven gesmeerd.
We hadden keurig
een soort papieren stringetje aan
om de plekjes te bedekken
die niet in de olie gingen.
Ik had een geweldige vrouw.
Eindeloos geduldig
ging ze op zoek
naar al mijn pijnplekken.
Ze heeft ze allemaal gevonden
aangeraakt
en waar mogelijk
laten verdwijnen.
Ik spreek geen Spaans en
zij 3 zinnetjes Engels:
– ola face up?
– ola face down?
– ola you oké?
Meer woorden waren er niet.
De rest deden we met onze ogen
zij met haar handen
en mijn lijf vertelde haar waar ze moest zijn.
De laatste dag was een knuffel
een zoen
en een ‘weerziens’
‘nos vemos de nuevo’
vanzelfsprekend.
Zou al dat opruimen hebben geholpen?
De eerstvolgende dag
en ‘dezelfde’ beauty,
schrok ik tóch weer
toen hij
nieuwsgierig zijn tongetje
naar mij
uitstak.
Ik wist het natuurlijk al.
Ik leer niet van mijn fouten.
Soms wordt ik gewoon niet wijzer.
Maar
dat geeft allemaal niets
wanneer
ik lekker in mijn vel zit.
😘
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een leuk blog met mooie foto’s, ter verduidelijking…hihi.
LikeGeliked door 1 persoon
Soms heb je weinig woorden nodig Edward 😃
LikeLike