De autovloer van zoon R. die ons naar Schiphol brengt.
Haha
mijn hardloopschoenen
en mijn rolkoffer.
Dat geeft alweer iets van informatie.
K. gaat reizen.
En ik reis mee.
We hebben nogal een reis voor de boeg.
We beginnen op Schiphol.
We boffen.
Wij hoeven niet lang in de rij te staan.
Het is een groot voordeel dat K. een frequent flyer is.
B
Mogen we snel langs alle rijen.
Lekker makkelijk.
We vliegen als eerste op Rome.
K. zit ergens ver naar voren.
Gelukkig heb ik alles zelf bij de hand.
Ik vermaak me wel
zo in mijn uppie.
Na 2 uur
moeten we eerst,
met de bus,
heel het vliegveld over.
Naar de volgende vlucht
van Cagliari.
Dit tripje duurt niet eens een uur.
Gauw naar
de bagage
en rennen naar de trein
Dan is het zoeken naar de bus.
Geen idee
waar ze die nou verstopt hebben.
Gevonden.
Het is nog een uurtje.
Pppffttt
we zijn er.
Maar waar?
Met mijn neus naar de grond
leer ik
hooguit
iets van mijn schoenen.
Helaas
niks over waar ik ben.
Een leuk en mooi fotoverhaal Maria, wij tasten volledig in het duister, waar je nu bent. Maar na heel het vliegveld over rennen , gauw en zoeken naar de bus, ben je wel aan vakantie toe!
LikeLiked by 1 persoon
Haha Edward, de ontknoping komt
LikeLike
Niet te lang wachten hoor, de zenuwen gieren door mijn keel, en het zweet staat in mijn handen, van de spanning..hihihi.
LikeLike
Haha
LikeLike
Lijkt mij wel haha, ik kijk altijd naar beneden om te zien waar ik loop. Misschien wat vaker omhoog kijken 😉
LikeLiked by 1 persoon
Ik moet het een beetje oefenen. Om mij heen kijken en omhoog maar mijn voeten zijn echt een belangrijk dingetje.
LikeLiked by 1 persoon
Ze brengen je ook overal.
Aum Shanthi
LikeLiked by 1 persoon
Klopt. Ik ben er zuinig op.
LikeLiked by 1 persoon