Ik loop
tegenwoordig
nogal eens
met mijn neus
richting de grond.
Gewoon
om te kijken wat er ligt.
Het blijft me
verrassen
wat er onder
mijn neus gebeurt.
Want
zomaar
ineens
ben
je vriendjes.
De balans in geven, nemen en ontvangen maakt relaties duurzaam
Ik loop
tegenwoordig
nogal eens
met mijn neus
richting de grond.
Gewoon
om te kijken wat er ligt.
Het blijft me
verrassen
wat er onder
mijn neus gebeurt.
Want
zomaar
ineens
ben
je vriendjes.
Dan sta je verstelt dat ook dat vriendje erop het juiste moment is. Dat je de rotzooi even kan vergeten dat voor je neus kwam te liggen 🙂
Aum Shanthi
LikeLike
😄ik blijf toch maar met mijn neus naar de grond kijken. Af en toe. Dit zou ik niet willen missen.
LikeLiked by 1 persoon
Ook af en toe vooruit met je neus he anders kunnen er brokken van komen hahahaha.
Aum Shanthi
LikeLike
Haha. Af en toe ook met mijn neus in de lucht maar inderdaad het merendeel van de tijd gewoon recht vooruit ☺️
LikeLiked by 1 persoon
Leuk gedaan Maria, wél oppassen voor lantaarnpalen hè?
LikeLike
Haha Edward. Soms kijk ik wel op hoor.
LikeLike
Ik kijk nergens meer vanop. Misschien ga ik maar gewoon op me handen het nieuwe jaar in. Groets,
LikeLike
Als je er maar foto’s of een gedicht over maakt 👍
LikeLiked by 1 persoon
Er ligt inderdaad heel wat onder onze neus 😉
Die poes.. doet me meteen terug gaan naar mijn jeugd. Als kind hadden wij zo’n witte poes 🙂
LikeLike
Ze is prachtig. Ik was ook blij verrast. Zij is de reden dat ik nog naar de grond durf te blijven kijken.
LikeLiked by 1 persoon