Over afscheid en de maatjes van Match

Het aller aller allerbelangrijkste
bij Match
is het afscheid.
Een geregisseerd afscheid
zoals we dat zo netjes noemen.

Het is soms wel een dingetje hoor.

De stagiaires zijn net zo lekker op dreef
samen met hun maatje.
Hebben net de eerste fase van
contact maken
je verbinden
en aan elkaar hechten
achter de rug.

Zitten net zo lekker in die
stabiele middenfase
die een contact
zo aangenaam en prettig maakt
omdat er duidelijkheid is over
de afspraken
de vorm van het contact
de grenzen en
ze nu precies van elkaar weten
wat ze leuk
én wat niet leuk vinden.

Dan
tijdens de tussentijdse gesprekken

begin ik toch
over het afscheid
dat onvermijdelijk is
nog wel een paar maanden
op zich laat wachten

maar toch
het komt eraan.

Het stopt dan voor Match
er worden geen halve afspraken gemaakt
geen toezeggingen gedaan
er wordt niets
van het onvermijdelijke
afgezwakt.

Bij Match
hoort het afscheid erbij.

Tijdens de deskundigheidsbevordering
hebben we het er al over
over dat afscheid nemen
en hoe belangrijk dat is
dat je het zo goed mogelijk doet
dat je er de ruimte en de tijd voor neemt
dat je het in fases of etappes doet:
– je geeft aan het afscheid komt
– je overlegt wat afscheid betekent voor jou en je maatje
– je gaat er samen vorm aangeven.

Je mag
samen met je maatje
de volgorde kiezen van die fases
want ieder afscheid is uniek
en persoonlijk
en daarom kun je samen
de vorm bepalen
afhankelijk van:
– leeftijd
– eerdere verlieservaringen
– persoonlijkheid en
– interesses

In ieder geval is het belangrijk dat:
– je het kind/de jongere  vertelt wat je in hem of haar waardeert,
– wat je zo leuk vindt aan hem/haar
– wat je vindt dat het goed kan en
– wat je zult missen als het contact stopt.

Je kunt dat samen doen door:
– het spelen van een rollenspel maar ook bv met poppenkastpoppen.
– een tekening te maken over de afgelopen periode en over het afscheid
– foto’s te maken over wat je gedaan hebt en dat te verwerken in een boekje
– een ‘kleine’ herinnering mee te geven van iets wat je ‘samen gevonden’ of ‘samen
gemaakt’ hebt of iets wat ‘emotionele’ waarde heeft.
– een medaille te maken van bijvoorbeeld karton, waar je de de naam van de jongere, je      eigen naam en op de achterkant goede dingen over de jongere schrijft.
– een afscheidskoffertje van bv een schoenendoos dat je bewerkt.
– nog 1 keertje die leuke en gezellige activiteit  te doen waar jullie samen zoveel lol mee
hebben gehad.
– een activiteit te doen waar jullie nooit aan toe zijn gekomen.

Herman de Mönnink heeft
een mooi beeld van
de verlieskast
over hoe rouw en verlies
in een leven plaats vinden.

Tegen de maatjes
en de kinderen/jongeren
zeggen we altijd
dat geen enkel maatje
of kind
de rest van zijn leven rouwt
over het afscheid
van Match

wel dat het als
een mooie herinnering
een leven lang meegaat.

Dat is wat we bij Match
een positieve verlieservaring
noemen.

Ieder kind verdient
in zijn kast
een laatje
met positieve herinneringen
aan de tijd
met zijn maatje van Match