Mijn moeder B. is in diepe rouw, hoe gaat zij verder zonder mijn vader J.

Na het overlijden van mijn vader J.  
staat de wereld van mijn moeder B.
volledig op zijn kop.

70 Jaar hebben mijn vader J.
en mijn moeder B. een leven gedeeld.
Bijna een leven lang hebben zij elkaar
in evenwicht gehouden.

Mijn vader J. ondersteunde mijn moeder B.
onder haar arm
waardoor ze rechtop kon staan
lopen
haar evenwicht kon bewaren.

Na al die jaren is mijn vader J. vergroeid
naar de kant van mijn moeder B.

Vanwege haar handicap
was mijn vader J. mantelzorger
ergens in de laatste jaren
werd mijn moeder B. mantelzorgsters.

Mijn moeder B.
heeft tropenjaren geleefd.

De diepe rouw
het verlies
het besef dat een leven eindig is
de berusting dat het goed is zó 
strijden in haar hoofd en
in haar lichaam. 

De rouw heeft het leven
van mijn moeder B.
overgenomen.

Mijn moeder B. en mijn vader J.
waren zó lang samen 
waren zó verbonden 
dat er niet alleen iets fysieks
iets emotioneels 
maar ook iets chemisch verandert
in het lichaam van mijn moeder B.

De stresshormonen
hebben grote gevolgen
voor haar 90 jaar.

Mijn moeder B. heeft nu
de vrije beschikking 
over al haar herinneringen
van de afgelopen 90 jaar
hun 70 jaar samen.

Ze kan bij iedere herinnering
willekeurig instappen
aansluiten
of overstappen 
waar ze herkenning ziet
in andere herinneringen.

Ik ken al de verhalen
al die aansluitingen
al die overstappen
ze zijn onderdeel van mijn leven
met mijn moeder B.

Het zijn de ijkpunten in mijn leven
ze hebben altijd houvast 
herkenning 
en geruststelling gebracht.

Uit hersenonderzoek weten we dat trauma’s kunnen leiden tot 
veranderingen in de hersenen. Als we schokkende gebeurtenissen 
meemaken of ons bedreigd voelen, zenden we instinctief signalen 
uit naar anderen om ons te hulp schieten. Maar als niemand te hulp 
schiet of gevaar blijft dreigen, treden oudere hersengebieden 
in werking: de emotionele hersenen, die uit de zoogdierhersenen en 
de reptielenhersenen bestaan. 
Dan blokkeert het talige deel van het brein en schakelen we over 
op primitievere manieren van overleven: vechten, vluchten of verstijven. 
Stresshormonen zijn de motor van die reacties. Bij getraumatiseerde 
kinderen en volwassenen is de stressreactie chronisch geworden. 
Daardoor raakt het alarmsysteem in de hersenen verkeerd afgesteld.

Bessel van der Kolk
Augeo Magazine
Ditty Eimers
5 september 2020

Vanuit de Spiral Dynamics verkeren mensen die te maken hebben 
met extreme stress of in een shock verkeren, zich in de beige zone 
van het waardesysteem en is voeding en liefdevolle verzorging 
het allerbelangrijkste.
In deze laag heb je toegang tot subtiele zintuiglijke waarnemingen, 
een uniek gevoel voor tijd en ruimte en een sterke verbondenheid 
met de natuur.

Leida Schuringa, 
Op weg naar erkenning, 
Stichting Divers, 
Den Bosch, 2000 

Nu zoeft mijn moeder B.
in hoog tempo
door al haar herinneringen.

Ik volg haar
zo veel mogelijk
zo ver mogelijk.

Mijn moeder B. is een knokker
al haar hele leven lang.

Samen doen we 
er alles aan
om handen
en voeten
aan haar rouw te geven.

Mijn moeder heeft de regie
geeft de route aan
ik volg…………….

We stoppen waar
we afdwalen
waar de intensiteit belastend wordt.

We ruimen op 
waar herinneringen
haar blokkeren
want
‘een opgeruimd huis
is een opgeruimd hoofd’!

We kiezen voor kleur

waar vervangen
moet worden.

Dierbare herinneringen
krijgen hun eigen plek
waar ze gekoesterd worden.

Zo ontstaat er een tijdlijn
waarlangs mijn moeder B.
de weg naar het heden
kan vinden.

Mijn broer, zus en ik
nemen over
waar de zorgen haar belasten
regelen waar haar regie
het af laat weten.

Mijn moeder B. zoekt naar 
een nieuw
fragiel evenwicht.