Categorie: Ouderschap

Stagiaires en Nieuwe Autoriteit 2

Gelijk vanaf het begin van hun stage heb ik ze een 8 gegeven, gevraagd mij te vertellen waarom ze die verdienen en gezegd dat het hard werken wordt om het naar een 7 te krijgen.

Ik had toch zo een goed idee 🙂

 

Gewoon een symbolisch cadeau

 

Vlieg
Vrij
Sla je vleugels uit

 

Kom terug
Blijf een stukje kind in jezelf herkennen

 

Durf met molentjes te lopen
(raak nóóit hélemaal aangepast)

 

Ik dacht
ik schop ze het nest uit
maar nee
niks van dat alles.
Alle 10 vlogen ze al
me ver voorbij
met hun inzicht
met hun verantwoordelijkheid
met hun vaardigheid.

‘Mijn’ 10 stagiaires
zijn me ver overstegen.

Gelukkig heb ik
toch nog wat
van mijn wijsheid
mijn kennis
mijn vertrouwen
mee kunnen geven.

Gelijk
vanaf het begin
van hun stages
heb ik ze een 8 gegeven
gevraagd
mij te vertellen
waarom ze die verdienen
en gezegd
dat het hard werken wordt
om het naar een 7 te krijgen.

Dit is wat ze
schrijven
in hun eindverslag.

 

Door de training die ging over grenzen stellen ben ik mij bewust geworden van het gegeven dat er grenzen zijn om te bewaken en heb ik inzicht gekregen in hoe ik mijn eigen grenzen kan aangeven. Ook vind ik deze verandering in mijn houding goed voor mezelf in het dagelijks leven, want ik ben een persoon die vrij makkelijk in de omgang is en niet snel “nee” zal zeggen tegen anderen. Nu kan ik hier dus voor mezelf ook meer op letten, door ook gewoon “nee” durven zeggen en mijn grenzen meer aan te geven.
M met maatje V

 

Ik had van tevoren onwijs veel zin om te beginnen en na de eerste vrijwilligerstraining nog veel meer, maar dat toen ik werd gebeld met het bericht van mijn maatje werd het voor mij toen wel heel echt. Ik twijfelde enorm of ik het wel kon, of ik dat meisje wel kon geven wat ze nodig had. Ik kreeg als feedback dat onzekerheid mag en dat ik dat nooit kwijt mag raken. Onzekerheid is mijn kracht en daar door sta ik erg open voor mensen. Dat het juist iets moois is. Ik ben erg blij om dit te horen, dit geeft me vertrouwen.
J met haar maatje A 

 

Door mijn stage heb ik meer inzicht gekregen in hoe het is om iemand te begeleiden. Ik heb gemerkt dat dit veel tijd kost en dat je jezelf veel vragen stelt, over hoe je het beste kan omgaan met de persoon die je begeleid. Verder heb ik inzicht gekregen in het feit dat je aanwezigheid al veel kan doen voor een iemand.
J met zijn maatje J 

 

Ik heb geleerd dat ik tot veel meer in staat ben dan ik denk. Ook dat ik onbewust veel meer bereik dan ik zelf besef. Ik mag dus soms wel wat trotser zijn. Daarnaast heb ik ook nog geleerd hoe moeilijk het kan zijn om met een meisje van 11 jaar om te gaan en het contact vol te blijven houden. Ik heb hier heel wat moeite mee gehad maar toch is het me gelukt en dat is iets waar ik ook wel trots op mag zijn en ben. Ik vind het ook heel leuk dat ik een voorbeeld ben voor mijn maatje.
V met haar maatje A

 

Mijn maatje en ik zijn ons allebei erg van bewust dat de eerstvolgende keer dat we een afspraak hebben de laatste keer zal zijn. We hebben het hier ook nog even over gehad. Ze vind het wel heel erg jammer, maar beseft dat het zo hoort. Ik ben blij dat ze niet helemaal afhankelijk van mij is geworden. Dat is namelijk nooit mijn bedoeling geweest, omdat ik wist dat dit met het afscheid anders een te groot ding had geworden. De laatste afspraak moet een leuke dag worden!
L met haar maatje L

 

Ik heb geleerd verantwoordelijk te zijn voor een kind; ik had voor mijn stage nog nooit verantwoordelijk hoeven te zijn voor een ander, dus dat was nieuw voor mij. Ook heb ik geleerd geduldig te zijn met kinderen. Als ze niet luisteren moet je even geduld hebben en niet meteen uit je dak gaan; dat helpt niet.
F met haar maatje J

 

We hebben samen de ‘bucketlist’ gemaakt, en zijn begonnen met het afstrepen van activiteiten. Op dit moment hebben we nog twee woensdagen samen, en ook nog twee activiteiten op de lijst.
M met haar maatje V

 

Ik ben tot het inzicht gekomen dat het niet altijd in een oogopslag te zien is wat jouw aanwezigheid voor iemand betekent. Aan het begin van mijn stage had ik het gevoel dat ik nutteloos was, ik kwam één keer per week bij mijn maatje om leuke dingen te doen maar ik had niet echt het gevoel dat dat heel erg belangrijk voor haar was. Hier kwam ik later pas achter. Ik merkte dat ze altijd erg uitkeek naar de woensdag, en dat ze het vervelend vond als ik weer wegging. Dit merkte ik aan dat ze altijd al klaar stond met haar jas als ik om 14:00 bij haar thuis kwam, en dat ze mij altijd vroeg of ik niet langer en vaker kon komen. Hier kon ik uit opmaken dat het nutteloze gevoel dat bij mij speelde, volledig onterecht was.
M met haar maatje S

 

En C
C bracht het
erg mooi
onder woorden
hoe het voor hem
werkt.

Een gesprek is als een muur die op me afkomt. Als ik goed luister zie ik allemaal gaten die als doorvragen gelden, dus als ik niet luister knal ik tegen de muur aan en stopt het gesprek, maar als ik goed luister en doorvraag dan ga ik door de gaten heen en ontwijk ik de muren hierdoor blijft een gesprek vlot en spontaan doorgaan.
C met zijn maatje T

Waarom je van een tweeling dubbel leert: ‘gelijkwaardigheid’

Oww ja
nog even over dat
groot
en dat
klein.

 

Als je klein bent

 

heb je soms wat hulp nodig

 

tot dat je

 

het alléén kunt.

 

Dat gaat
soms
snel genoeg.

 

Wacht maar
ik weet zeker
dat wanneer deze twee
groot zijn
zij K. nog méér vertellen
over
Real Time Big Data,
Artificial Intelligence
en
Overfitting van het machinelearning model
met te veel vrijheidsgraden in
trainingsdata

En wie is er dan klein
of groot?
Sommige dingen zijn
gewoon een kwestie van tijd.

Het is fijn
dat je dan geoefend hebt
in ‘gelijkwaardigheid’.
want:

‘gelijkwaardigheid betekent niet
dat we allemaal gelijk aan elkaar zijn,
het betekent geen uniformiteit!
Gelijkwaardigheid betekent dat de mensen
ondanks al hun persoonlijke verschillen
en kundigheden
dezelfde aanspraken kunnen maken
op waardigheid en respect’

en daar staat geen leeftijd voor.

(*) Bron Gelijkwaardigheid:  Kinderen dagen ons uit, Rudolf Dreikurs Amsterdam, 1998

Waarom je van een tweeling dubbel leert 1

Je zal toch nog maar zó klein zijn

 

en zo ver omhoog moeten kijken

 

terwijl alles wat lager is
je veel nieuwsgieriger maakt.

 

Je hebt niet zo heel veel nodig

 

om het naar je zin te hebben.

 

Als volwassenen
van 1.96
ga je dan door de knieën
om  de wereld
even vanuit het perspectief
van een kind
te bekijken.
Even op gelijke hoogte
een samen vinden.

Gelukkig heeft K. een hele goede conditie
hij doet veel squats

De tweeling heeft
ons al veel geleerd over
‘toegewijd’ ouderschap:
– een goede conditie hebben en
– investeren in de relatie

En dit is uiteraard nog maar het begin
het sluit zo mooi aan bij de training die ik doe
en de plannen die ik heb
met mijn eigen bedrijfje voor
training en coaching.

En
oh ja
het is zo gaaf
om die lange K.
door zijn knieën te zien gaan.

Ik zie K. dan ook
vanuit een ander perspectief.
En dan is ie zó leuk.

 

 

 

 

 

 

De derde lentekriebels, maar dan anders

Het is zover

 

we zijn op pad.

 

N. en ik zijn er al
een jaar mee bezig.

Denken.
Praten.
Uitvoering?
Tekenen.
Denken.
Praten.

 

en dan nu
de uitwerking.

 

Bij de timmerman.
We zijn spannend.

 

We vertellen aan Jan,
hoe het zo gekomen is
wat onze ideeën zijn
wat we graag zouden willen
waar we naartoe willen
voor wie het is
aan welke vorm we denken?

 

Met het voorjaar
komt de uitvoering
tot bloei.

Ons beeldenkastje gaat vorm krijgen.

Waarom een tweeling alles dubbel heeft? 4

We zijn al een tijdje uit de kleine kinderen.
Nog sterker
ook al een tijdje uit de grote kinderen.
Ik ben nu slechts toeschouwer
en bewonder
de volwassenen die ze geworden zijn.

Je vergeet snel.
Althans.
Ik wel.

 

Maar ineens
zijn daar twee kleintjes
in ons leven.
‘Oww ja!’
denk ik dan
zó was het.
Hoe ging dát ook alweer?

 

Zeker als ze klein zijn
maar ook
als ze groter zijn
wil je niet
jezelf
dagelijks
horen roepen:

‘dat mag niet’
‘laat dat’
‘stop’
‘niet doen’
‘klaar’.

 

De grootste truc
die ík heb moeten leren is
te zeggen wat ik wil.
Dus…:
‘niet op de bank springen’
wordt
‘ga op de bank zitten’
met de klemtoon op
zitten.
Of
wanneer ik een vorm van beleefd wilde zijn:
‘wil je op de bank gaan ZITTEN’?!

Na dit besef zat ik toch met nog een aantal dingen in mijn maag.
Hoe leer ik mijn kinderen
nieuwe situaties tegemoet te treden
zonder ze een berg aan regels,
geboden
en verboden mee te geven.
Voor mij werden dat drie fundamentele regels
die nog steeds nuttig, helpend en handig zijn:

  • Gebruik iets waarvoor het bedoeld is
  • Kijk naar je eigen aandeel
  • Als je iets doet, doe je het met volle aandacht

Gebruik iets waarvoor het bedoeld is telt eigenlijk voor alles.
Een mes is een mes en geen schroevendraaier en wanneer je een mes gebruikt om je schroef los te draaien loop je een risico. Wil je dat risico nemen?
Het gaat ook op voor emoties. Wat doe je met je emoties? Neem nou boosheid.
Boosheid geeft de energie voor beweging. Boosheid kan je inzetten als stuwkracht om vooruit te gaan, om oplossingen te bedenken. Wanneer je boosheid verkeerd gebruikt dan loop je een risico. Wil je dat risico lopen?

Kijk naar je eigen aandeel heeft te maken met hoe jij iets oppakt en vorm geeft.
Neem nou die boosheid of dat mes. Wanneer je geen schroevendraaier in de buurt hebt kun je er voor kiezen om dat mes te gebruiken om die schroef aan of los te draaien. Jouw keuze. Jouw probleem wanneer het mis gaat.
Dat is met boosheid hetzelfde verhaal. Er is wellicht een reden voor je boosheid maar het is je eigen keuze of je je boosheid een drijvende kracht laat worden of een vernietigende kracht.

Als je iets doet doe je het met volle aandacht.
Ik ga er vanuit dat ieder mens leert, wil leren en dat je leert naar je kennis en kunde van het moment. Dat betekent dat je je bewust bent van wat je nog niet weet, dat je op zoek gaat om je kennis en kunnen aan te vullen en daar je volle aandacht op richt zonder je  af te laat leiden.

Van de week had ik zelf zo ’n mooi voorbeeld.
We eten weinig of geen vlees en ik wil de maaltijd aanvullen met eiwitten.  Google is my best friend en ik zoek net zo lang tot ik gevonden heb wat ik wil. Het is tofu geworden. De vraag is wat ik kan doen met tofu, hoe ik het het beste kan gebruiken en wat ik er voor nodig heb. Uiteindelijk ben ik bij Plant Power terechtgekomen en heb ik een tofupers besteld.

Uiteraard is dit heel praktisch maar van de week liep ik ook tegen mijn eigen emotie aan.
Ik was geïrriteerd, een milde vorm van boos en ik begreep maar niet waar dat vandaan kwam. Bij nader inzicht irriteerde het me dat K. iets gezegd had dat volgens mij niet klopte. Ik heb mijn, soms onbedwingbare neiging, om een felle discussie aan te gaan omgezet in een zoektocht naar de feiten en wat bleek, we hadden allebei gelijk :-).

Als ik het zo bekijk, gebruik ik deze drie regels dagelijks in mijn benadering van het leven in zijn algemeen en bij nieuwe dingen in het bijzonder.

Verbindend Gezag en Nieuwe Autoriteit

Van de week liep ik mijn foto’s door

 

op zoek naar foto ’s uit mijn jeugd
voor de training
Verbindend Gezag en Geweldloos Verzet
die ik ga volgen.

 

Ik bleef hangen

 

bij foto ‘s

 

van mijn kinderen.

 

Een wandeling door de tijd.

 

Elke fase
een eigen kleur

 

en tekening.

 

Ik heb er zin in.
Ik wil kinderen en ouders helpen.
Want
ouderschap
zou gewoon
leuk
moeten zijn.

En dat niet alleen.
Het is, op meerdere gebieden,
een goede manier
om conflicten te benaderen.

Zo heeft het mij ongelooflijk geholpen,
de afgelopen weken,
bij een conflictsituatie
waar ik midden in zit.

Uit de boeken:
‘Nieuwe Autoriteit’ Haim Omer, 2011 Hogrefe Uitgevers
en
‘Geweldloos Verzet in gezinnen’ Haim Omer en Eliane Wiebenga, 2015 Bohn Stafleu,
heb ik geleerd
en
toe kunnen passen dat ik:

  • me vastberaden verzet tegen onacceptabel gedrag
  • begrens vanuit verbinding
  • het vermogen heb om een verzoeningsgebaar eenzijdig staande te houden
  • dat mijn gezag niet alleen blijkt uit wat ik doe, maar ook uit wat ik uitstraal
  • een beroep heb gedaan op mijn ondersteunend netwerk

Ik ga nog vast veel meer leren
en ik kom hier zeker op terug.