Durf de uitdaging aan te gaan om jezelf opnieuw uit te vinden
Ik mocht mee
de buurhondjes
uitlaten.
Nou ja
wie laat
wie
nu uit?
We hebben een doel
we zijn onderweg
samen met
pup Pien
naar het strandje
waar pup Pien
met haar
8 weken
voor het eerst
het water
in gaat
om te zwemmen.
Je zou er
na je eerste keer
zwemmen
als honde-pup
melancholisch
van worden.
Op de kinderboerderij
was er veel
beestenspul
van groot
naar klein
van pluizig
naar kleurrijk
maar
lang niet alles
wilde geaaid worden.
We waren een weekendje weg
met de tweeling
en hun moeders
naar een kleinschalig
met veel klim, klauter en speeltoestellen.
Ze hadden best veel lol
zo met dat
geklauter en dat geklim.
Ieder jaar
blijft het me verbazen
dat ik
iedere bloem
vlinder
en bij
weer
met open mond
en vol bewondering
verwelkom
alsof
het de 1e keer is
dat ik ze zie.
Ik heb besloten
dat ik dat
nóg jaren
blijf doen.
Of
zoals in de tekst van Rilke:
‘ik heb besloten om iedere dag een beginner te zijn’
'…………wees geduldig met wat onopgelost is in je hart en probeer de vragen zelf lief te hebben, alsof het gesloten kamers zijn of boeken die in een totaal vreemde taal geschreven zijn. Ga niet op zoek naar antwoorden die je niet gegeven kunnen worden, want je zou niet in staat zijn ze te leven. En daar gaat het om: alles te kunnen leven. Leef de vragen op dit moment. Misschien zul je ooit, zonder het te merken, op een dag het antwoord binnen leven. Besluit om altijd opnieuw te beginnen om een beginner te zijn Rilke on love and other difficulties John J.L. Mood
Vorige maand
stond mijn boompioen
vol in bloei.
Blijkbaar
wanneer je
goed geworteld
bent
en de hitte
van 2018
hebt overleefd
bloei je beter
dan ooit.
Na de bloei
blijven er prachtige
kroontjes
in afwachting
van een volgend
goed geworteld
nieuw bloei-jaar.
Zo van een afstandje
lijken alle
uitgebloeide
goed gewortelde
bloemen
kroontjes
op elkaar.
Niets is minder waar
zelfs bij
uitgebloeide
uitbundig bloeiende
boompioenen
is er
toch zoiets
als een eigen
unieke zelf.
Misschien dat het aan de worteltjes ligt?
Moeders zit op het nest.
Een best oké plekje.
Het gewone leven
gaat door
ook wanneer je op je nest zit.
Er moet gewassen
en gepoetst worden.
Wanneer je eieren
goed afgedekt zijn
kan je je nest verlaten
want
er moet ook gegeten worden.
Per slot je kunt niet alles
overlaten aan manlief.
Zo af en toe
is het noodzakelijk
om weer de sprankeltjes
van de relatie
op te zoeken
om daarna ‘samen’
hard te werken
het goed te hebben
het goed te houden
en je eieren uit te broeden.
Door de grote droogte
van zomer 2018
maakt onze tuin
een transitiemomentje door.
Sommige planten
zijn verdwenen.
Hadden worteltjes
die niet diep genoeg
geworteld waren.
Mijn boompioen
heeft het overleefd
en doet het beter dan ooit
met zijn 6 + 3 knoppen.
Het riet
aan de rand van het terras
heeft het ook
overleefd.
Helaas.
De wind zorgde
voor nieuwe passanten
(ik neem aan dat deze
niet gesprongen is)
veel
is in
grote getale
aangevoerd.
Niet alles tot
mijn grote vreugde
wat ik
met wortel
en al
eruit haal.
Maar dan nog
is het hardnekkig
Mijn tuin
moet de uitdaging aangaan
om zichzelf opnieuw
uit te vinden.
Ik help een beetje
maar niet al te veel.
Ik geloof in transitie
uitdaging
en aanpassing.
Niet alleen mensen
maar ook tuinen
veranderen niet
en passen zich aan.
