Op tempeltocht in Bagan met een wel heel bijzonder afsluitend bezoek

Zoals iedere ochtend
de afgelopen dagen
rijden we op 
onze elektrische fiets
drinken we koffie

bij Date.

Vandaag is het de dag
dat de nonnen
hun ronde maken
overal staan bowlen
met rijst.

We gaan op pad

om nog minstens

50 

van de 3000

tempels van Bagan

te bezoeken.

Gelukkig staan ze 
redelijk
dicht bij elkaar.

De mooiste
en belangrijkste
tempel

is de Ananda tempel
met 4 prachtige 
beelden van boeddha.

Een klein stukje
verderop zit het
vegetarisch
restaurant
Moon

waar we lunchen.

Ons laatste bezoek
is aan 
abt Thatbyinnyu Sayadaw.

De familie van W.
al heel lang
verbonden met het klooster.

De abt is 87 jaar
en na diverse
hersenbloedingen
een fragiele
en kwetsbare man
die ons met heldere
en scherpe ogen
aankijkt.

Om K. en W.
waardig te 
kunnen begroeten
wil hij naar
zijn rolstoel
worden gedragen.

Het is duidelijk
dat hij en W.  
een band hebben
die al lang meegaat

W. vertaalt
de woorden
die de monnik
tegen K. spreekt.

Zijn ogen stralen
wanneer hij K.
vertelt dat hij K.
vanaf binnenkomst
herkent.

De herkenning is
wederzijds.
K. zijn ogen
stralen ook.

Na onze donaties
wordt ons
iets te eten
aangeboden.

Wanneer we 
vertrekken 
straalt hij 
vanuit zijn rolstoel
liefdevolle vriendelijkheid uit
wenst ons een goede
gezondheid
en een vreedzame geest.

Hoe stil was onze 1e kerstdag

Kerstnacht

sliepen we

van de punten 

van K.

in hotel Indigo
( voormalig bankgebouw, dat dateert uit 1883 )

en waren we

1e kerstdag

al vroeg

op pad

voor koffie

in een leeg
stil
centrum 
van Den Haag.

Wat Las Vegas mij leert over verlangen, lijden en tijdelijkheid

Het wordt me
zó gemakkelijk
gemaakt
in Las Vegas
om te geloven
in het leven
het Las Vegas-leven.

Het persoonlijk te nemen
tot een realiteit te maken
en het als onmisbaar te zien.

Alles is erop gericht
om verlangens
die er zijn
aan te spreken.

Wanneer ik me realiseer
dat alles opkomt
een tijdje blijft
overgaat
transformeert
in iets anders.

Dat niets blijvend is
hoe sterk
ik het ook koester.

Dat alles onderhevig is
aan ouderdom
sterven
met aftakeling
ziekte
en schade voorafgaand.

Dan zie ik Las Vegas
in een ander licht.

Las Vegas is verlangen
Las Vegas is lijden
Las Vegas is pijn.

Ik probeer te accepteren
dat ik in een omgeving ben
waar het zich zo
duidelijk laat zien.

Het boeddhisme leert
dat er 8 wegen zijn
om verlangen
om lijden
om pijn
los te laten.

In Las Vegas 
kan ik veel
heel veel oefenen.

Ik hou het klein
en begin
bij 1 en 2

1. Juiste manier van zien

Weten
wat goed 
wat slecht is
en de gevolgen snappen
van wat ik doe.

Mijn manier
om een goede persoon te zijn
is niet te oordelen. 

In plaats van te beslissen
of iets goed of slecht is
probeer ik  
te begrijpen.

Het is niet aan mij om
het gedrag van anderen
te beoordelen
goed te keuren 
te veroordelen. 

Het is ook niet aan anderen
om dat over mij te doen.

2. Juiste motief

Wat ik doe
doe ik vanuit
de juiste gedachte
de juiste intentie
de juiste bedoeling
niet om iets terug te krijgen
of voor aandacht.

Het besef dat ieder mens
zijn eigen leven heeft te leven
onder soms onbegrijpelijke
omstandigheden
maakt dat ik welwillend
met liefdevolle vriendelijkheid
en vanuit mededogen
kan kijken
naar wat aanwezig is.

Dat betekent niet
dat ik alles aanvaard.

Wel dat ik vanuit
geweldloos verzet
de grens aan mijn
betrokkenheid zal geven.

Las Vegas heeft vele lagen
ik raak er niet uitgekeken
en zeker niet over
uitgedacht.

De andere wegen tot het stoppen 
van verlangen
pijn
en lijden zijn:

3. Juiste manier van praten
Met woorden anderen geen pijn doen.

4. Juiste manier van doen
Wanneer je iets doet, denk dan aan alle anderen en niet alleen aan jezelf.

5. Juiste manier van leven
Geen drugs nemen of verkopen, geen dieren doden, niet stelen.

6. Juiste inspanning
Je inspannen, een goed leven te leiden en niet alleen maar inspannen om te krijgen.

7. Juiste oplettendheid
Let op, dat we in gedachten en daden samen in harmonie op deze wereld leven.

8. Juiste concentratie
Mediteren en goeie dingen doen, zodat we verlichting kunnen vinden.

Waarom we in Las Vegas zijn?

We zijn gearriveerd

via de casino’s

lopen we

door Caesars Palace

waar alles

24 uur

open is.

Met de lift

naar de 33e verdieping

kamer 95

om in te storten.

En dat
allemaal voor een event
voor 60.000 mensen
waar K.
ook zijn dingetje
heeft te doen.

Er is maar 1 ding
dat echt
écht
ECHT belangrijk is
in Las Vegas!

Een ventilatie rooster
op de hotelkamer.

Check
aanwezig!

Death Valley, het droogste, heetste nationale park van Amerika

Maar
gisteren even niet.

Door de stromende regen
met natte sneeuw onderweg
in het donker
komen we
aan in Death Valley
waar we een dag
en nacht
in een lodge slapen.

Bij het wakker worden
zien we de zonsopgang
over de Valley.

Het belooft
een prachtige dag
te worden.

De lodge
is een oase
midden in de Valley.

Het vertrekpunt

om nog een keertje
de Valley

te doorkruisen.

Na het  ontbijt

en de koffie

wandelen we

vanaf de lodge

de Valley in.

Waarom in Death Valley leven, lijden en boeddhisme samenkomen.

Van de bergen op 2000 meter met 0 graden en sneeuw
naar - 200 met 15 graden en zandduinen.
Van een vruchtbare oase naar de zoutvlakte 
over begaanbaar en onbegaanbare wegen langs
kleuren, vormen en materie.
De Valley in een notendop.

Ik voel een enorme
verbondenheid
vertrouwdheid
met Death Valley

De Valley raakt me
in mijn ziel.

De Valley  
staat synoniem
voor het leven
MIJN leven.

Ik krijg
als mens
vroeg of laat
te maken
met zorgen
met pijn
met verdriet
met ziekte
met dood
met verliezen.

Die horen bij het leven
bij ieders leven
bij mijn leven.

Ze hebben te maken
met de gevoeligheid
vergankelijkheid
van mijn menselijk lichaam.

Ontstaan door
de plek waar ik geboren ben
de generatie waarin ik opgegroeid ben
het leven dat ik leid
de omgeving waar ik woon.

Ook krijg ik te maken
met alle soorten
van ongemak
problemen
frustraties.

Dát is LEVEN
dat is mijn leven.

Niet het leven
zelf
is  mijn lijden!

Het zijn mijn gedachten
mijn gedrag
mijn intenties
mijn zorgen 
over mijn leven.

Mijn lijden wordt veroorzaakt
door het leven 
door het lijden
PERSOONLIJK te nemen.

Het  boeddhisme leert mij
dat er niks zinlozer is
dan mijn leven
dan mijn lijden
te willen verklaren
proberen te negeren
op te lossen
weg te nemen.

Er is geen diepere zin
in mijn lijden
maar wèl
een diepere oorzaak
in mijn verlangen
om het te verklaren
te willen begrijpen
te doorgronden.

Ik kan proberen
die oorzaak
mijn afweer
mijn angst
mijn boosheid
mijn verdriet
voor pijn
voor ziekte
voor dood
te achterhalen
weg te nemen.

Niets van dat alles
verandert iets
aan mijn leven
mijn lijden.

Ik kan
WEL
mijn gedachten
mijn intenties
mijn gedrag
richten op
compassie
wijsheid
en een positieve houding.

Ik kan mijn lijden stoppen
door mijn verlangens
niet te voeden.
Mijn lijden
niet van mij
als persoon te maken.

Het is alsof ik de Valley
zou willen
omvatten
doorgronden
begrijpen.
Het gaat me niet lukken.