
ten tijde van covid-19

de mogelijkheid biedt









Ik ben een aantal keer
op het Tulpeiland
in wording
geweest.
Nu brengt de lente
met 150.000 tulpenbollen
een tulpenroute
op het Tulpeiland
tulpen uit Zeewolde.
Dat vraagt om een lied?!
De wereld
staat even
stil.
Wonderbaarlijk
troostrijk
en eigenlijk
zó gewoon
gaat de natuur
zijn ‘eigen’ gang
niet onder de indruk
van de wereld
waardoor we straks
in de lijn
van de natuur
het leven weer op
kunnen pakken.
De natuur als houvast.
Soms
vliegt er eentje
tegen het raam.
Deze bleef
een tijdje wazig
en verdwaasd
zitten.
Ik probeerde
zijn aandacht
te trekken
en vroeg
Hé lieverd
je bent prachtig
mag ik nóg
een stapje
dichterbij komen?
Mag ik je fotograferen?
En zo werd
deze koolmees
en heuse ‘show’mees.
Sinds de inwijding van K.
als boeddhistisch monnik
krijg ik veel mee
van het Theravada Boeddhisme.
Zo zie ik Bhante
op YouTube
wanneer K. naar
een Dhamma-talk kijkt.
Zo luister ik naar het Pali
wanneer K.
zijn lessen oefent.
Zo hoor ik over
Boeddha wanneer
K. een sutta leest.
Zo voel ik het
aan de rust
in huis
wanneer K.
dagelijks mediteert.
Voor mij
is de zoektocht naar
‘herkenbare’ woorden
zodat ik
wat ik meekrijg
kan vertalen
naar ons dagelijks leven.
Bhante spreekt me aan
in zijn uitleg
in zijn menselijkheid
in zijn wijsheid.
Hij onderwijst over
– De vijf Precepts
– De 6 R’s
– Kamma
– Lijden en Verlangen
– De wet van Oorzaak en Gevolg
en
Wat zoveel betekent als:
– wanneer dit er is
is dat er ook
– van het ontstaan van dit
komt het ontstaan van dat
– wanneer dit er niet is
is dat er ook niet
– van het eindigen van dit
komt de beëindiging van dat.
En hier
herken ik mijn
‘normaalstandje’.
Mijn opvoeding
de tijd waarin ik leef
de cultuur waar ik deel van ben
en mijn persoonlijkheidskenmerken
zorgen voor mijn
‘normaalstandje’.
Het standje waarmee ik
gedachteloos reageer
in actie kom
op prikkels
uit mijn omgeving.
Mijn ‘normaalstandje’
wordt gevoed
door de verwachtingen
die ik heb van en over mijzelf
die anderen over mij hebben
of mijn dagelijks leven
dat om aanpassingen vraagt.
Mijn ‘normaalstandje’ zorgt
dat ik
in een cirkeltje ronddraai
en herhaaldelijk
hetzelfde gedrag heb.
Waar ergens
kan ik grip krijgen
op mijn ‘normaalstandje’
en uit die cirkel stappen ?
Dependent Origination
helpt mij
met het inzicht
hoe
waar
wanneer
en welke
keuze ik maak
zodat ik
uit mijn cirkel kan stappen .
Ik heb geleerd dat
bewustzijn
de eerste stap is.
Ik ben me bewust dat:
– alles vergankelijk is
– het om mijn verlangen gaat
– dat niks persoonlijk is
Het is als de zon
die opkomt
stap voor stap
aan de hemel klimt
bij iedere stap de wereld
kleurt
vormt
licht
en warmte geeft
afhankelijk van
de tijd van het jaar
de plaats waar ik ben
en hoe ik de zon zoek.
Ik realiseer me
dat de zon
weer ondergaat
mij tijdelijk licht
kleur
en warmte geeft
zonder dat ik er
onderdeel van ben.
Net als de zon
zijn mijn emoties
inzichten
en verlangens
slechts tijdelijk
en niet van mij.
Maar
gisteren even niet.
Door de stromende regen
met natte sneeuw onderweg
in het donker
komen we
aan in Death Valley
waar we een dag
en nacht
in een lodge slapen.
Bij het wakker worden
zien we de zonsopgang
over de Valley.
Het belooft
een prachtige dag
te worden.
De lodge
is een oase
midden in de Valley.
Het vertrekpunt
om nog een keertje
de Valley
te doorkruisen.
Na het ontbijt
en de koffie
wandelen we
vanaf de lodge
de Valley in.
Kasteel Hierden
De meeste trappen
gaan
ERGENS
heen.
Gemeentehuis Almere
Hebben een
-eindeloos- DOEL.
Het Alnovum Almere
Of zijn gewoon
NUTTIG.
Lelystad
We hebben ook
de categorie
trappen
die nergensnaartoe lijdennaar toeleidennaartoe leiden
NERGENS.
Almere Centrum
Ik vraag me
heel de tijd maar af
moet ik stoppen
wanneer ik bovenaan ben?
Wat gebeurt er
wanneer ik mezelf
een doel
of een nut
voorbij deze trappen
wens?
Is die gedachte
nutteloos?
Ik loop gewoon de trap
op
maak een foto
geniet van het zicht
vraag me af wat ik er doe
en ga weer
neer.
Nog één keer
op en neer.
Hier is wat
aan het
gebeuren.
Mam haar vleugels
staan zo breed
en haar blik
is zo waakzaam.
(klik op het plaatje voor het filmpje)
Ja hoor
het is zover.
Mmm…….
niks van
zullen we het
eens proberen.
Hup…
gewoon volle bak
aan de slag.
Hé mam
er ligt er nog
één?
Ik snap het wel
deze twee
vragen de volle aandacht.
Maar ja
je nest zó achterlaten
en bevuilen?
Blijkbaar gaat
het leven verder.
Eten
groot worden
en leren
heeft nu de prioriteit.
(klik op het plaatje voor het filmpje)
En dat er nog wat
te leren valt!
Duikelen
je eten te pakken krijgen
en weer
elegant omhoog
kantelen
is wel een kunstje op zich :-).