Ondertussen zijn we een flink aantal jaren verder en is onze drierelatie een dierbare herinnering. Ik put nog steeds uit de ervaringen die ik tijdens deze relatie op heb mogen doen, ervaringen die me gemaakt hebben tot wie ik nu ben. Ik ben blij met de persoon die ik geworden ben.
Gestructureerd gezinsleven
Kort nadat onze drierelatie de draai had gemaakt en wij vormgaven aan ons gedeeld verleden, het ouderschap centraal bleven stellen en ieder voor zich om leerde gaan met het verlies, kwam Larry in ons leven. In eerste instantie als een toevallige passant die het goed met ieder van ons kon vinden. Hij schopte af en toe tegen de deur en zorgde voor flink wat chaos in ons goed geregisseerde en gestructureerde gezinsleven. Ons, in zijn ogen voorspelbare en stabiele systeem, sprak hem aan. Larry was één en al chaos, energie en jeugdigheid. Iemand die in een andere levensfase verkeerde en met heel andere zaken bezig was dan dat wij waren als gezinssysteem. Wonderwel klikte het met ons allemaal. Larry bracht beweging in ons gestructureerde systeem, zonder verstoring. Op onze beurt brachten wij structuur in zijn leven.
‘Ik wilde mijn lijf niet oud zien worden naast hem’
Nieuwe liefdes
Door de beweging die ingezet was met het beëindigen van onze drierelatie en de komst van Larry, kwamen er nieuwe liefdes in onze levens. Bijzonder genoeg gebeurde dit zonder dat het meeroudersysteem onderbroken werd. Met iedere liefde die erbij kwam werd ons systeem groter, en iedere volwassene had zorg voor het gehele systeem. Marc werd verliefd op Beth en ging samenwonen. Jorg leerde Rinka kennen en trouwde. En Larry en ik, ook wij werden een stel, maar dat ging niet zonder slag of stoot. Larry is 16 jaar jonger dan dat ik ben, en dat leeftijdsverschil had een grote impact.
16 Jaar leeftijdsverschil
Larry en ik deelden dezelfde waarden en normen en stonden op eenzelfde manier in het leven. Larry sloot in alles naadloos aan op mij en de basis van ons systeem. Maar ja, die 16 jaar verschil én het feit dat we beiden in een andere levensfase zaten, maakten het niet direct makkelijk. In wezen leek Larry net student af en was ik een ‘oudere’ vrouw met 3 puberzoons en een heel systeem achter zich. We hadden heel wat te overbruggen en dat verliep niet altijd even charmant.
‘Bij iedere verandering blijf ik mezelf opnieuw uitvinden en aanpassen’
Het zit hem vaak in de kleine dingen die het verschil in leeftijd en levensfase benadrukken. Zo vroeg Larry, in de beginfase van onze relatie, wat mijn favoriete vakantie was. Voor Larry was het voldoende om zijn rugzak in te pakken op de ochtend van vertrek naar Schiphol te gaan en daar te beslissen waar hij heen zou gaan. Ik keek hem met glazige ogen aan. Als moeder van 3 opgroeiende zoons was ik al blij wanneer mijn kinderen het naar hun zin hadden. Over avontuur en spontaniteit dacht ik niet eens na.
Een goed koppel
Toch kon Larry als persoon die 16 jaar met gemak overbruggen, net zoals hij in staat was om het hele systeem erbij te nemen zonder daar ooit enig ongemak bij te voelen. In mijn relatie met Larry lag het ongemak bij mij, waar ik in onze drierelatie in conflict was met de buitenwereld, was ik in mijn relatie met Larry in conflict met mezelf: ik wilde mijn lijf niet naast hem oud zien worden.
Eerlijk is eerlijk, de eerste tijd was het een zooitje daar bij mij aan de binnenkant. Ik vocht tegen het onvermijdelijke want wat er ook gebeurde, Larry en ik bleven bij elkaar. In de loop van de tijd hebben we de verschillen tot overeenkomsten gemaakt. Larry spreekt mijn enorm beweeglijke binnenkant aan, die zich goed kan aanpassen aan het leven dat ik leef. Bij iedere verandering lukt het mij om dicht bij mijzelf te blijven en mezelf opnieuw uit te vinden. Ja, Larry en ik zijn een goed koppel.
Bouw van ons duurzaam Pentakelhuis
In onze relatie leek alles zich op een natuurlijke manier te vormen en na verloop van tijd begonnen Larry en ik met de bouw van ons duurzaam ‘Pentakelhuis’. We hadden ons aangesloten bij een CPO (Collectief Particulier Opdrachtgeverschap) om een ecologisch huis te bouwen. Het huis werd gebouwd in een vijfhoek en we wilden deze vijfhoek dan ook overal in terug laten komen. We hielden de regie in eigen hand en hadden specifieke wensen die we graag in wilden passen, zoals: het gebruik van fsc hout, een focus op duurzaamheid, lokaliteit, cradle to cradle, een rieten kap en leemstuc op de wanden. De filosofische kant van ‘het pentakel’ was ons uitgangspunt, een uitgangspunt dat voor behoorlijke uitdagingen zorgde. We hebben het samen voor elkaar gekregen, en we leven nu alweer een aantal jaren naar volle tevredenheid in ons Pentakelhuis dat we ‘Penta Riet’ hebben genoemd, een verwijzing naar de vorm en het rieten dak.
De kinderwens
Toen Larry en ik elkaar leerden kennen was mijn lichaam, door mijn leeftijd en ons complete gezin, de tijd van kinderen krijgen voorbij. We waren druk met een groot gezinssysteem, werk, bouwen, verhuizen en de constante beweging en dynamiek van veranderingen waar we ons aan aanpasten. Al die jaren dat ik Larry kende, had hij een kinderwens. Een kinderwens die niet in ons leven leek in te passen.
‘We namen de beslissing om de kinderwens van Larry in vervulling te laten gaan’
Maar op het moment dat de grootste hectiek van veranderingen, verhuizingen en uitvliegende zoons een beetje tot rust was gekomen, namen we de beslissing om de kinderwens van Larry toch in vervulling te laten gaan. In het traject naar vervulling van zijn wens, kregen we op een gegeven moment contact met Sandra en Lies. Net als Larry had ook Sandra een kinderwens. Samen hebben we aan onze grote tafel gezeten om elkaar te leren kennen en te ontdekken hoe Larry en Sandra ouders wilden zijn van een kind samen. Larry wilde een actieve vaderrol in het leven van zijn kind. Voor Sandra en Lies was dat ook een belangrijk gegeven. Ik stond achter de wens en de invulling die Larry wilde geven aan zijn kinderwens en ouderschap. Alle voorwaarden waren aanwezig. Het is Larry en Sandra niet gelukt om samen een kindje te krijgen, wel heeft Larry een actieve rol gekregen in het leven van de tweeling waar Sandra en Lies de liefde, de dagelijkse zorg en de verantwoordelijkheid voor hebben gekregen.
Werk en coaching
Mijn werk maakt een belangrijk deel uit van mijn leven. Het is meer dan alleen mijn werk; het is de manier waarop ik leef. Zowel in mijn werk als in mijn persoonlijk leven staan de Humanitaswaarden van gelijkwaardigheid, eigen regie, verantwoordelijkheid en vraaggerichtheid centraal. In de loop der jaren heb ik honderden gezinnen en mensen van alle leeftijden mogen coachen en begeleiden. Mijn opleiding, specialistische cursussen en werk- en levenservaring vormen de basis van mijn coaching. Coaching, waarbij ik samen met jou de uitdaging aanga om jezelf opnieuw uit te vinden. Coaching, waarin ik je ondersteun in het nemen van verantwoordelijkheid en je motiveer om de regie in eigen hand te nemen. Coaching, waarbij we uitgaan van gelijkwaardigheid en jouw behoeften.
