






Maar
gisteren even niet.
Door de stromende regen
met natte sneeuw onderweg
in het donker
komen we
aan in Death Valley
waar we een dag
en nacht
in een lodge slapen.
Bij het wakker worden
zien we de zonsopgang
over de Valley.
Het belooft
een prachtige dag
te worden.
De lodge
is een oase
midden in de Valley.
Het vertrekpunt
om nog een keertje
de Valley
te doorkruisen.
Na het ontbijt
en de koffie
wandelen we
vanaf de lodge
de Valley in.
Van de bergen op 2000 meter met 0 graden en sneeuw
naar - 200 met 15 graden en zandduinen.
Van een vruchtbare oase naar de zoutvlakteÂ
over begaanbaar en onbegaanbare wegen langs
kleuren, vormen en materie.
De Valley in een notendop.
Ik voel een enorme
verbondenheid
vertrouwdheid
met Death Valley
De Valley raakt me
in mijn ziel.
De Valley Â
staat synoniem
voor het leven
MIJN leven.
Ik krijg
als mens
vroeg of laat
te maken
met zorgen
met pijn
met verdriet
met ziekte
met dood
met verliezen.
Die horen bij het leven
bij ieders leven
bij mijn leven.
Ze hebben te maken
met de gevoeligheid
vergankelijkheid
van mijn menselijk lichaam.
Ontstaan door
de plek waar ik geboren ben
de generatie waarin ik opgegroeid ben
het leven dat ik leid
de omgeving waar ik woon.
Ook krijg ik te maken
met alle soorten
van ongemak
problemen
frustraties.
Dát is LEVEN
dat is mijn leven.
Niet het leven
zelf
is mijn lijden!
Het zijn mijn gedachten
mijn gedrag
mijn intenties
mijn zorgenÂ
over mijn leven.
Mijn lijden wordt veroorzaakt
door het leven
door het lijden
PERSOONLIJK te nemen.
Het boeddhisme leert mij
dat er niks zinlozer is
dan mijn leven
dan mijn lijden
te willen verklaren
proberen te negeren
op te lossen
weg te nemen.
Er is geen diepere zin
in mijn lijden
maar wèl
een diepere oorzaak
in mijn verlangen
om het te verklaren
te willen begrijpen
te doorgronden.
Ik kan proberen
die oorzaak
mijn afweer
mijn angst
mijn boosheid
mijn verdriet
voor pijn
voor ziekte
voor dood
te achterhalen
weg te nemen.
Niets van dat alles
verandert iets
aan mijn leven
mijn lijden.
Ik kan
WEL
mijn gedachten
mijn intenties
mijn gedrag
richten op
compassie
wijsheid
en een positieve houding.
Ik kan mijn lijden stoppen
door mijn verlangens
niet te voeden.
Mijn lijden
niet van mij
als persoon te maken.
Het is alsof ik de Valley
zou willen
omvatten
doorgronden
begrijpen.
Het gaat me niet lukken.
Vorig jaar zei ik het al
dit wordt de laatste keer
Las Vegas.
En nu
nu was het
écht
de laatste keer.
Nog een eindeloze rit
over binnenwegen
met een tussenstop
in Lida
dat moest even 🙂
verder via de highway
met een broodje onderweg
voor een laatste nacht
en ontbijt
in Las Vegas.
K. zal nog wel vaker moeten
voor zijn werk
maar
dan ga ik niet meer mee.
Een beetje weemoed heb ik wel
dat zal ik ook blijven houden
naar Las Vegas
en zeker naar Death Valley.
Maar kom op zeg
dat is gepiep.
Ik ben drie keer geweest.
Wat een luxe
en ik heb eindeloos
GENOTEN.
Dag
Las Vegas
dag
dag
Death Valley
dag.
Death Valley
je blijft mijn favoriet
onvoorwaardelijk
voor altijd.
We hebben ons best gedaan
om Death Valley te doorkruisen.
Gaat je niet lukken natuurlijk
maar op eindeloze wegen
met hier
en daar
een ontmoeting
droom je makkelijk weg.
Via de zonsopgang
bij de zoutvlakten
op 86 meter
onder de zeespiegel
naar
de bergen
op 1968 meter.
Door spooksteden
vol vergane glorie
bergen oud roest
en hedendaagse kunst
via
het frisse groen
bij de waterval
is het goed lunchen bij Gina.
Ik hou van Death Valley
ergens raakt het iets
binnen in mij
in zijn diversiteit
de eenvoud
het ruwe.
Ik denk zelf…
nee
dat is een beetje vreemd
maar toch…
dat ik in een vorig leven
hier was
man man
wat moet dat een ellende
zijn geweest.
Met dit monster rijden
we Las Vegas uit
en met de laatste
zon
de soberheid
de eenvoud
en de rust
van
Death Valley in
waar de diversiteit eindeloos is.