Death Valley, het droogste, heetste nationale park van Amerika

Maar
gisteren even niet.

Door de stromende regen
met natte sneeuw onderweg
in het donker
komen we
aan in Death Valley
waar we een dag
en nacht
in een lodge slapen.

Bij het wakker worden
zien we de zonsopgang
over de Valley.

Het belooft
een prachtige dag
te worden.

De lodge
is een oase
midden in de Valley.

Het vertrekpunt

om nog een keertje
de Valley

te doorkruisen.

Na het  ontbijt

en de koffie

wandelen we

vanaf de lodge

de Valley in.

Waarom in Death Valley leven, lijden en boeddhisme samenkomen.

Van de bergen op 2000 meter met 0 graden en sneeuw
naar - 200 met 15 graden en zandduinen.
Van een vruchtbare oase naar de zoutvlakte 
over begaanbaar en onbegaanbare wegen langs
kleuren, vormen en materie.
De Valley in een notendop.

Ik voel een enorme
verbondenheid
vertrouwdheid
met Death Valley

De Valley raakt me
in mijn ziel.

De Valley  
staat synoniem
voor het leven
MIJN leven.

Ik krijg
als mens
vroeg of laat
te maken
met zorgen
met pijn
met verdriet
met ziekte
met dood
met verliezen.

Die horen bij het leven
bij ieders leven
bij mijn leven.

Ze hebben te maken
met de gevoeligheid
vergankelijkheid
van mijn menselijk lichaam.

Ontstaan door
de plek waar ik geboren ben
de generatie waarin ik opgegroeid ben
het leven dat ik leid
de omgeving waar ik woon.

Ook krijg ik te maken
met alle soorten
van ongemak
problemen
frustraties.

Dát is LEVEN
dat is mijn leven.

Niet het leven
zelf
is  mijn lijden!

Het zijn mijn gedachten
mijn gedrag
mijn intenties
mijn zorgen 
over mijn leven.

Mijn lijden wordt veroorzaakt
door het leven 
door het lijden
PERSOONLIJK te nemen.

Het  boeddhisme leert mij
dat er niks zinlozer is
dan mijn leven
dan mijn lijden
te willen verklaren
proberen te negeren
op te lossen
weg te nemen.

Er is geen diepere zin
in mijn lijden
maar wèl
een diepere oorzaak
in mijn verlangen
om het te verklaren
te willen begrijpen
te doorgronden.

Ik kan proberen
die oorzaak
mijn afweer
mijn angst
mijn boosheid
mijn verdriet
voor pijn
voor ziekte
voor dood
te achterhalen
weg te nemen.

Niets van dat alles
verandert iets
aan mijn leven
mijn lijden.

Ik kan
WEL
mijn gedachten
mijn intenties
mijn gedrag
richten op
compassie
wijsheid
en een positieve houding.

Ik kan mijn lijden stoppen
door mijn verlangens
niet te voeden.
Mijn lijden
niet van mij
als persoon te maken.

Het is alsof ik de Valley
zou willen
omvatten
doorgronden
begrijpen.
Het gaat me niet lukken.

Nu voor het eggie, de laatste keer naar Las Vegas en Death Valley

Vorig jaar zei ik het al
dit wordt de laatste keer
Las Vegas.

En nu
nu was het
écht
de laatste keer.

 

Nog een eindeloze rit
over binnenwegen

 

met een tussenstop
in Lida
dat moest even 🙂

 

verder via de highway

 

met een broodje onderweg

 

voor een laatste nacht

 

en ontbijt
in Las Vegas.

K. zal nog wel vaker moeten
voor zijn werk
maar
dan ga ik niet meer mee.

Een beetje weemoed heb ik wel
dat zal ik ook blijven houden
naar Las Vegas
en zeker naar Death Valley.

Maar kom op zeg
dat is gepiep.
Ik ben drie keer geweest.
Wat een luxe
en ik heb eindeloos
GENOTEN.

Dag
Las Vegas
dag
dag
Death Valley
dag.

Death Valley
je blijft mijn favoriet
onvoorwaardelijk
voor altijd.

De diversiteit in soberheid van Death Valley

We hebben ons best gedaan

 

om Death Valley te doorkruisen.

 

Gaat je niet lukken natuurlijk

 

maar op eindeloze wegen

 

met hier

 

en daar

 

een ontmoeting
droom je makkelijk weg.

 

Via de zonsopgang

 

bij de zoutvlakten

 

op 86 meter

 

onder de zeespiegel

 

naar

 

de bergen

 

op 1968 meter.

 

Door spooksteden

 

vol vergane glorie

 

bergen oud roest

 

en hedendaagse kunst

 

via

 

het frisse groen

 

bij de waterval

 

is het goed lunchen bij Gina.

Ik hou van Death Valley
ergens raakt het iets
binnen in mij
in zijn diversiteit
de eenvoud
het ruwe.

Ik denk zelf…
nee
dat is een beetje vreemd
maar toch…
dat ik in een vorig leven
hier was

man man
wat moet dat een ellende
zijn geweest.

 

 

 

 

 

Van blingbling naar soberheid

Met dit monster rijden

 

we Las Vegas uit

 

en met de laatste

 

zon

 

de soberheid

 

de eenvoud

 

en de rust

 

van

 

Death Valley in

 

waar de diversiteit eindeloos is.