Tag: Dhamma Talk

Geplaatst op

In de voetsporen van de Boeddha, onze spirituele reis door India (deel 11 en laatste)

Onze 12 daagse spirituele reis door India:
‘In de voetsporen van de Boeddha’
eindigt met een tocht over de rivier de Ganges.

In het stroomgebied van de Ganges
heeft de Boeddha 45 jaar lang onderricht gegeven
aan iedereen die hem daarom vroeg. 

Wij varen een deel van de rivier
waar we India
in al zijn facetten in herkennen:
Kleurrijk
Dynamisch en
Extravert.

India en onze reis zal ik niet vergeten.

Een unieke, intense en overweldigende ervaring

die ik maar één keer in mijn leven
op deze manier
kan meemaken.

We zijn op bijzondere plekken geweest

hebben dingen meegemaakt
die we alleen konden zien
beleven
en ervaren door 

onze onvermoeibare gids Shambhu-ji
en onze kundige chauffeur.

En natuurlijk door het gezelschap
waar ik mee op reis was: Koen, Delson, Wut en Khin

Ik heb me heel de reis thuis
op mijn gemak
en heel welkom gevoeld
ook al ben ik
min of meer
de vreemde eend in de bijt.

Ik ben dankbaar, blij en eigenlijk
heb ik te weinig woorden
om te kunnen vertellen wat deze reis
voor mij heeft betekend.

Daarom
een van de leringen van de Boeddha die me zeer aanspreekt
de Alagaddupama sutta, MN I, 134-135
over het vlot.

De lering van de boeddha over het vlot
is van 2500 jaar geleden
waarin hij de boeddhistische leer beschouwt
als niet meer en niet minder
dan een vlot
om de rivier over te steken.

In het oude India
kwam het regelmatig voor dat rondtrekkende boeddhistische monniken
in de moessontijd
gezwollen rivieren moesten oversteken.
Dan improviseerden ze een vlot van takken en lianen.

Wel, zegt de Boeddha
mijn leer is niet meer dan een vlot om de rivier over te steken. 

Hoe dwaas is het om
aan de overkant gekomen
te denken: dit vlot heeft me goede diensten bewezen
ik neem het op mijn schouder
mee tijdens mijn verdere tocht.

Laat het achter.
Het is een noodzakelijk hulpmiddel
om de rivier over te steken
meer is het niet.

Het vlot heeft me in
en door India gebracht
het heeft me India het Boeddhisme laten zien
ervaren
en beleven.

Ik ga nu naar huis
en laat mijn vlot achter
wetende dat het me inzichten en helderheid heeft gegeven.

Geplaatst op

In de voetsporen van de Boeddha, onze spirituele reis door India ( deel 10 )

We zijn aan het laatste deel van onze reis begonnen
een lange dag reizen naar Varanasi.
Ook hier wacht een hoogtepunt van onze reis: Deerpark

De Boeddha reist
na zijn verlichting
naar Deerpark in Varanasi
waar hij zijn eerste en tweede leerrede geeft.

De vijf monniken
waar de Boeddha voor zijn verlichting mee gereisd heeft
ontmoet hij weer in Varanasi.
Zij worden ook verlicht
gaan de Boeddha volgen
en vormen de kern van de ‘Sangha’: de boeddhistische gemeenschap.
De zoon van de Boeddha treedt als nieuweling toe tot de Sangha
en de Boeddha stelt een nonnenorde in.

Vervolgens trekt de Boeddha 45 jaar lang
door het stroomgebied van de Ganges
en geeft onderricht aan iedereen die hem daarom vraagt.
Hij onderwijst zijn leer aan vorstenhoven
in de boerendorpen
aan mannen en vrouwen
aan kloosterlingen en aan leken.

Delson geeft dezelfde eerste 
en twee leerrede
op dezelfde plaatsen waar de Boeddha ze gaf.
Ik voel me verbonden met Koen, Delson, Wut en Khin
deze reis
mijn omgeving
en met India.

Shambhu-ji komt uit Varanasi
en heeft in het klooster gewoond
waar wij een aalmoes offerande mogen doen.
Shambhu-ji heeft voor het eten gezorgd.
Na afloop geven wij onze geschenken en giften.

De monniken danken ons
dat wij dit eten mogelijk hebben gemaakt
en zegenen het eten. 

Daarna delen wij het eten uit

eten de monniken

wordt alles opgeruimd.

Wij geven onze geschenken. 

en giften
waarin ook de jonge monniken delen.

Vervolgens verlaten de monniken de ruimte

en mogen wij eten.

Geplaatst op

In de voetsporen van de Boeddha, onze spirituele reis door India ( deel 4 )

Onze reis gaat naar Kushinagar.
Het wordt een dag vol rituelen en heilige plaatsen.

We zitten zo’n beetje om de dag in de bus en we reizen lang.
De wegen in India hebben niet overal dezelfde begaanbaarheid en we hebben ons tempo aangepast. Het reizen geeft een boeiend beeld van het leven in Noord-India en het laat een grote indruk bij mij achter. Ik word nederig van wat ik zie en ik besef dat mijn leven veel praktische luxe kent.

Het allerbelangrijkste dat ik hier leer is mijn wereld thuis niet te vergelijken met de wereld waar ik nu ben. Gedurende deze reis oefen ik om mijn gedachten ver weg te laten van wat ik als goed of verkeerd zou kunnen omschrijven, zowel van mijn wereld thuis als van de wereld waar ik nu ben. In India leer ik wat leven in het nu is en meegaan met de beweging. 

Onderweg is iedereen vriendelijk, er wordt goed voor ons gezorgd en iedereen is heel behulpzaam. Ik voel me, ondanks alle intensiteit en alle confrontaties met mijzelf en mijn omgeving, veilig, geborgen en vol vertrouwen. 

Het is prachtig om de verbondenheid tussen Koen, Delson, Wut en Khin te zien, vooral bij de rituelen op deze, voor hen, zo heilige plekken.

Kushinagara is de plaats waar de Boeddha overleed en het parinibbāna, de bevrijding van alle lijden en ellende, bereikte.
Bij het overlijden vallen de vijf aspecten van het menselijk bestaan weg: lichaam, gevoelens, perceptie, intenties en bewustzijn en pakt een Boeddha of Arahant geen nieuw leven op.

We bezoeken de Mahaparinirvana tempel en dragen witte omslagdoeken als teken van respect, hiermee geven aan dat we de acht voorschriften volgen:
1. Juiste manier van zien
– weten, wat goed en slecht is en de gevolgen snappen van wat we doen.
2. Juiste motief
– wat we doen, doen we met de juiste instelling en niet alleen maar om iets terug te krijgen  of aandacht te krijgen.
3. Juiste manier van praten
– met woorden anderen geen pijn doen.
4. Juiste manier van doen
– wanneer je iets doet, denk dan aan alle anderen en niet alleen aan jezelf.
5. Juiste manier van leven
– geen drugs nemen of verkopen, geen dieren doden, niet stelen.
6. Juiste inspanning
– je inspannen, een goed leven te leiden en niet alleen maar inspannen om te krijgen.
7. Juiste oplettendheid
– let op, dat we in gedachten en daden samen in harmonie op deze wereld leven.
8. Juiste concentratie
– mediteren en goeie dingen doen, zodat we verlichting kunnen vinden.

Na een rondte, links om, wordt ons meegenomen oranje kleed neergelegd over de Boeddha. Oranje staat symbool voor wijsheid en het is de kleur van het Boeddhisme. Oranje wordt ook gezien als de kleur van de verlichting, de rijzende zon en het geestelijk en spiritueel ontwaken. 

De Boeddha ligt op de plaats en in de positie waarin hij overleden is

liggend op zijn rechterzij in de rustpositie van de leeuw

met zijn ene voet op de andere geplaatst.

Koen, Delson, Wut en Khin mediteren en even later neem ik ook plaats.
Wanneer we buiten komen schijnt de zon.

We bezoeken de Rāmabhar Stupa, die staat op de plaats waar de Boeddha is gecremeerd.

We gaan onderweg naar de Hiranyavati rivier

waar de Boeddha zijn laatste wassing kreeg. 

De relieken van de Boeddha werden verdeeld onder acht verschillende koninkrijken en verspreidden zich over de rest van India. De acht porties raakten in de loop van de eeuwen verder onderverdeeld als giften van de ene vorst aan de andere, of van de ene boeddhistische gemeenschap aan de andere, zodat er veel meer dan acht plaatsen zijn waar relieken van Boeddha worden bewaard, meestal is dit dan een miniem botfragment.