We hebben een pittige reis voor de boeg van Vaishali naar Bodhgaya niet alleen wat kilometers maar ook wat weg betreft.
We maken een stop in de historische stad Nalanda
waar ooit een groot boeddhistisch kloostercomplex was met een beroemde universiteit: de Nalanda University. De Boeddha heeft Nalanda verschillende keren bezocht en er lezingen gegeven.
We krijgen een rondleiding over het indrukwekkend grote terrein.
We rijden door naar Vulture Peak de tweede ‘heilige’ plaats waar Koen graag naar toe wil.
We gaan met de kabelbaan omhoog waar we
onder toezicht van een aantal apen
de afdaling maken naar het favoriete toevluchtsoord van de Boeddha: de Gierenpiek
Het was de plaats waar de Boeddha veel tijd doorbracht met retraites, meditatie en het onderwijzen van zijn leringen.
Het is de plek waar Koen graag wil mediteren.
Onderweg zien we de grotten
waar de Boeddha mediteerde en verbleef.
Richting het plateau van de Gierenpiek hangen eindeloos veel gebedsvlaggen
en liggen er gestapelde stenen stoepaatjes.
Je voelt dat je op een heilige plek bent een plaats waar veel mensen hun wensen en verlangens hebben neergehangen of gelegd.
Het is een warm welkom om daar te mogen zijn en als vanzelf voel ik een rust en acceptatie over me komen.
Ik snap waarom deze plek belangrijk is voor Koen.
Op de Gierenpiek zijn er de fundamenten van een kleine tempel die er in de oudheid is gebouwd.
De zon begint langzaam onder te gaan de lucht kleurt rood wanneer Koen, Delson en Khin gaan mediteren.
Op onze weg terug wordt het snel donker. Koen, Delson en Khin zijn verbonden in wat ze boven op Vulture Peak hebben gedeeld.
Onze reis gaat naar Kushinagar. Het wordt een dag vol rituelen en heilige plaatsen.
We zitten zo’n beetje om de dag in de bus en we reizen lang. De wegen in India hebben niet overal dezelfde begaanbaarheid en we hebben ons tempo aangepast. Het reizen geeft een boeiend beeld van het leven in Noord-India en het laat een grote indruk bij mij achter. Ik word nederig van wat ik zie en ik besef dat mijn leven veel praktische luxe kent.
Het allerbelangrijkste dat ik hier leer is mijn wereld thuis niet te vergelijken met de wereld waar ik nu ben. Gedurende deze reis oefen ik om mijn gedachten ver weg te laten van wat ik als goed of verkeerd zou kunnen omschrijven, zowel van mijn wereld thuis als van de wereld waar ik nu ben. In India leer ik wat leven in het nu is en meegaan met de beweging.
Onderweg is iedereen vriendelijk, er wordt goed voor ons gezorgd en iedereen is heel behulpzaam. Ik voel me, ondanks alle intensiteit en alle confrontaties met mijzelf en mijn omgeving, veilig, geborgen en vol vertrouwen.
Het is prachtig om de verbondenheid tussen Koen, Delson, Wut en Khin te zien, vooral bij de rituelen op deze, voor hen, zo heilige plekken.
Kushinagara is de plaats waar de Boeddha overleed en het parinibbāna, de bevrijding van alle lijden en ellende, bereikte. Bij het overlijden vallen de vijf aspecten van het menselijk bestaan weg: lichaam, gevoelens, perceptie, intenties en bewustzijn en pakt een Boeddha of Arahant geen nieuw leven op.
We bezoeken de Mahaparinirvana tempel en dragen witte omslagdoeken als teken van respect, hiermee geven aan dat we de acht voorschriften volgen: 1. Juiste manier van zien – weten, wat goed en slecht is en de gevolgen snappen van wat we doen. 2. Juiste motief – wat we doen, doen we met de juiste instelling en niet alleen maar om iets terug te krijgen of aandacht te krijgen. 3. Juiste manier van praten – met woorden anderen geen pijn doen. 4. Juiste manier van doen – wanneer je iets doet, denk dan aan alle anderen en niet alleen aan jezelf. 5. Juiste manier van leven – geen drugs nemen of verkopen, geen dieren doden, niet stelen. 6. Juiste inspanning – je inspannen, een goed leven te leiden en niet alleen maar inspannen om te krijgen. 7. Juiste oplettendheid – let op, dat we in gedachten en daden samen in harmonie op deze wereld leven. 8. Juiste concentratie – mediteren en goeie dingen doen, zodat we verlichting kunnen vinden.
Na een rondte, links om, wordt ons meegenomen oranje kleed neergelegd over de Boeddha. Oranje staat symbool voor wijsheid en het is de kleur van het Boeddhisme. Oranje wordt ook gezien als de kleur van de verlichting, de rijzende zon en het geestelijk en spiritueel ontwaken.
De Boeddha ligt op de plaats en in de positie waarin hij overleden is
liggend op zijn rechterzij in de rustpositie van de leeuw
met zijn ene voet op de andere geplaatst.
Koen, Delson, Wut en Khin mediteren en even later neem ik ook plaats. Wanneer we buiten komen schijnt de zon.
We bezoeken de Rāmabhar Stupa, die staat op de plaats waar de Boeddha is gecremeerd.
We gaan onderweg naar de Hiranyavati rivier
waar de Boeddha zijn laatste wassing kreeg.
De relieken van de Boeddha werden verdeeld onder acht verschillende koninkrijken en verspreidden zich over de rest van India. De acht porties raakten in de loop van de eeuwen verder onderverdeeld als giften van de ene vorst aan de andere, of van de ene boeddhistische gemeenschap aan de andere, zodat er veel meer dan acht plaatsen zijn waar relieken van Boeddha worden bewaard, meestal is dit dan een miniem botfragment.