Tag: stagiaires

Geplaatst op

Stagiaires en afscheid

Ik heb hem 8 maanden lang overal mee naar toe gedragen
(F. met haar maatje J.)



Ik zie ze nog binnen wandelen
bij Humanitas Match Almere
vorig jaar oktober
vol goede moed
en enthousiasme
als 1e jaar student Toegepaste Psychologie.

Net begonnen met de studie
druk met een bijbaan
een druk sociaal leven
op naar de toekomst.

Die toekomst
nog een beetje vaag
nog een beetje onduidelijk
in ieder geval
iets met mensen
iets met kinderen?

En dan
stage lopen bij Humanitas
gekoppeld worden aan een kind
of jongere.
Allemaal hebben ze hun eigen route gelopen
ieder had zo zijn eigen dingetje
te doen.
Allemaal hebben ze het prachtig gedaan
ieder op zijn eigen manier
met een eigen invulling
prachtig binnen de kaders
van Humanitas
van Match.

En toen kwam
toch uiteindelijk
dat afscheid
iets wat ze al een jaar lang wisten
want
bij Humanitas Match
zeggen we altijd:

‘je komt om te gaan’
het is tijdelijk
maar het heeft een eeuwigheidswaarde.

Dat afscheid
is het belangrijkste
van het hele stage jaar.

Tegen de stagiaires
en de kinderen zeggen we
dat het moedig is om afscheid te nemen
zeker wanneer je het
goed
en gezellig hebt gehad.
Dat het een oefening is
voor het leven.

Dat je afscheid nemen
mag oefenen bij Match
want wanneer je leert
dat iets
kan stoppen
ook al heb je het goed
dan wordt afscheid nemen
niet minder lastig
maar wel wat meer hanteerbaar.

Stagiaires en kinderen
rouwen niet de rest
van hun leven
om hun maatje van Match.

Sommig ander verlies
gaat een leven lang mee
maar niet
een maatje van Match
wel heb je een goede herinnering
voor de rest van je leven.

Alle stagiaires
en hun maatje
zijn de band aangegaan
hebben het goed gehad
en leuke dingen gedaan
en nu
ronden ze het netjes af.

F. met haar maatje J.
gaven het samen vorm:

‘Vandaag zijn J. en ik naar de stad geweest om daar even te praten en te tekenen. Hij vertelde mij daar dat hij me erg gaat missen en dat hij hoopt dat we elkaar nog een keer zouden tegenkomen. Ik wist niet zo goed hoe ik hier op moest reageren. Uiteindelijk probeerde ik alleen de positieve kant van het einde te laten zien, door alle leuke herinneringen op te noemen. Hij zei dat hij heel blij was dat hij mijn maatje mocht zijn en daarna hebben we samen getekend’.

Geplaatst op

Ja, ik luister naar de toekomst

Heb je de nieuwe reclame van Sire al gezien?
Ik wel.
Ik vind hem speciaal
en ja
ik
luister naar de toekomst!

Van de week hebben mijn collega M.
en ik eindeloos kunnen genieten
van de training
van nieuwe vrijwillgers
en stagiaires.

Het was een volle bak.
De stagiaires zijn allemaal
van de Generatie Z.
Ze worden een maatje
voor een kind of jongere.
Ze worden stevig getraind.

Ik ga onze stagiaires vertellen
dat ze niet leren van hun fouten.
Je maakt gewoon fouten.
We leren
van wat er goed gaat.

Thuis hebben K. en ik
een discussie
al een paar dagen.

Mijn overtuiging is
dat ik niet leer van mijn fouten.
Gewoon NIET!

K. en ik zijn het hélemaal eens
samen
maar we spreken
net even vanuit een andere hoek.
Hij werkt bij een hightech en innovatief bedrijf
dat disruptie en innovatie
hoog in het vaandel heeft staan.

De hoogste baas van het bedrijf
vind dat een dag
dat er géén fout is gemaakt
een dag
dat er niet gewerkt is.

Helemaal mee eens
maar fouten maken is iets
anders dan leren.

Marc Lammers weet haarfijn te vertellen
wat er gebeurt wanneer je werkt
aan je fouten.

Om fouten te kunnen herkennen
heb je natuurlijk wel een fundament nodig.
En soort checklijstje.

 

Tijdens de training
vertel ik altijd over mijn huis.
Dat we wonen op een plek
waar land opgespoten is.

 

Waar eerst water was
en nu land.

 

Op dat zand
komt de fundering.

 

En dat wanneer
het huis er staat
het gaat om het wonen in het huis.

 

Wanneer je dan in dat huis woont
is dat fundament
helemaal niet belangrijk meer.
Soms vergeet je dat fundament
gewoon.
Je geniet van het huis,
hoe je er woont
welke spullen je hebt aangeschaft.
Wat je uitzicht is
en wat de seizoenen doen met je huis.

Zo is het ook met de training van Match.
We vertellen wat
de kracht is van het maatjes zijn.
Wat het aller aller belangrijkste is:

  • de wederzijdse toezegging om maatje van elkaar te zijn
  • het proces dat je samen aangaat in het kennismaken met elkaar, de stabiele middenfase en de afronding
  • het maken van afspraken met elkaar en daar een regelmaat van maken.

En dan,
dan gaan ze op pad
en mogen ze het vergeten
dat van dat fundament.

Ze gaan gewoon leuke dingen doen
met hun maatje.

Heel dat fundament
zit wel in hun achterhoofd
en heeft ze natuurlijk wel
opmerkzaam gemaakt.

Daar maken ze dan een verslagje van
een ‘opmerkzaamheidsverslag’:

  • wat viel je vandaag op in je contact met je maatje
  • in hoeverre was er vandaag iets anders dan je vorige contact
  • wat neem je voor jezelf mee de volgende keer.

Zo weten wij wat ze met hun maatje
én dat fundament doen.