Na zijn pensionering
30 jaar geleden
is mijn vader
met veel plezier
talent
en oog voor detail
gaan tekenen.
Helaas
komt zijn laatste tekening
maar niet af.
De wereld
om hem heen
heeft nog zijn
aantrekkingskracht
genoeg kleine dingen
om van te genieten.
Alleen dat
ouder wordend lijf
vertoont steeds
meer
en meer
mankementen.
De deur staat
nog steeds open
voor een kopje thee
met een koekje
maar ieder bezoek
kost meer
en meer energie.
Mijn vader laat zien
dat oud worden
het leven kwetsbaar
en fragiel maakt.
Dat oud worden
geen schoonheid heeft
geen schoonheid heeft
wanneer een lijf
het stapje voor stapje
af laat weten.
het stapje voor stapje
af laat weten.
Dat oud worden dwingt
om ieder moment van de dag
verliezen te aanvaarden
het lelijke van de ouderdom te vervangen
door schoonheid van binnenuit
en winst van 65 jaar huwelijk.
om ieder moment van de dag
verliezen te aanvaarden
het lelijke van de ouderdom te vervangen
door schoonheid van binnenuit
en winst van 65 jaar huwelijk.
Mijn vader en moeder
doen het samen
waardig
zelfbewust
zonder te klagen
in volle bewustzijn
met eigen regie.
doen het samen
waardig
zelfbewust
zonder te klagen
in volle bewustzijn
met eigen regie.
Oud zijn
wordt mij
wonderschoon
en
ontroerend
voorgeleefd.
wordt mij
wonderschoon
en
ontroerend
voorgeleefd.
